بررسی ترمودینامیکی افزایش برداشت نفت به روش تزریق دی اکسیدکربن

کشش بین فازی یکی از پارامترهای مهم در محاسبات مهندسی نفت وگاز و بخصوص در فرآیندهای ازدیاد برداشت نفت بشمار می آید. در کار پژوهشی حاضر، هشت معادله حالت که با مواد نفتی سازگار هستند برای پیشگویی کشش بین فازی ترکیبات دوتایی در دما و فشارهای مختلف انتخاب گردید. با توجه به تعیین مقدار بهینه پارامتر اندرکنش بین مولکولی(kij) و میزان خطا (aard, rmsd) مناسب ترین معادلات حالت انتخاب گردیدند. از نتایج حاصل از مدلسازی مشخص شد، سه معادله حالت saft، pr و psrk از دقت مناسبی جهت پیشگویی کشش بین فازی برخوردار می باشند. در راستای انجام پروژه چهار نمونه مختلف از مخلوط های نفتی انتخاب گردید و مقادیر کشش بین فازی بوسیله دو معادله حالت pr و saft مشخص شد، با توجه به نتایج حاصله، معادلات مذکور از دقت مناسبی جهت پیشگویی کشش بین فازی در فشارهای بالا برخوردار می باشند. همچنین محدوده مناسب شرایط عملیاتی به منظور ازدیاد برداشت به روش تزریق گاز دی اکسیدکربن توسط معادلات حالت ذکر شده،تعیین گردید. کلمات کلیدی: دی اکسید کربن، کشش بین فازی، ازدیاد برداشت، معادله حالت، اندرکنش بین مولکولی